Μετά την επιστροφή του από την Αμερική, ο Λόρκα γράφει τον "Ματωμένο Γάμο" που πρωτοανέβηκε το 1933 σε θέατρο της Μαδρίτης. Θέμα του το αιμοσταγές "δράμα τιμής" του κλασικού ισπανικού θεάτρου.

Ο ισπανικος κάμπος γίνεται φοβερή αρένα του έρωτα και του θανάτου, οι άντρες πεθαίνουν πριν μαραθούν και οι γυναίκες απομένουν θλιβερές λαβωμένες εκπρόσωποι του στείρου καθολικισμού και της σκληρής συντήρησης που χαρακτήριζε την προπολεμική Ισπανία.

Εμβόλιμες οι ποιητικές φιγούρες του Φεγγαριού με τη μορφή νεαρού ξυλοκόπου και της Ζητιάνας - μεταφυσικής ενσάρκωσης της Κακίας.

Το έργο είναι μέρος της τριλογίας "Ματωμένος Γάμος", "Γέρμα", και "Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα" και η αποθέωση του ποιητικού ρεαλισμού που τόσο πιστά υπηρετεί ο Λόρκα.