Ο Σάντρο Πέννα (Sandro Penna, 1906-1977) θεωρείται σήμερα ένας από τους σημαντικότερους ιταλούς ποιητές του 20ού αιώνα και τέσσερις δεκαετίες ύστερα από τον θάνατό του το ενδιαφέρον για το έργο του αυξάνεται σταθερά, ενώ και η κοινότητα των αναγνωστών της ποίησής του γίνεται πολυπληθέστερη, τόσο στην Ιταλία όσο και σε άλλες χώρες, μέσω των μεταφράσεων. Με δεδομένη αυτή τη σύγχρονη, πληθωρική πλέον, πρόσληψή του, τίθεται το αφετηριακό ερώτημα αν αυτό που κυρίως ελκύει, γοητεύει ή και συναρπάζει τους αναγνώστες του ποιητή Πέννα είναι η απόκλιση ή η παράβαση ως δεσπόζον γνώρισμά του. Προκειμένου να απαντηθεί το ερώτημα, αξίζει να παρατεθούν και να σχολιαστούν, στη συνέχεια, κάποιες ουσιαστικές κρίσεις για το σχεδόν μόνιμο θέμα της ποίησης του Πέννα, τη λατρεία των αγοριών με άλλα λόγια, για την ομοφυλόφιλη επιθυμία και τον ομοφυλόφιλο έρωτα (ειδικότερα, τον έρωτα ενός παιδεραστή). Ιδιαίτερα εύστοχες παρατηρήσεις και διαπιστώσεις για το ζήτημα αυτό, αλλά και για διάφορες άλλες καίριες πλευρές της ποίησης του Πέννα -παρατηρήσεις και διαπιστώσεις αναμφίβολα ουσιωδέστερες από αυτές που βρίσκει ο αναγνώστης στις λιγοστές ελληνικές πηγές ή από αυτές που μπορεί να γράψει ένας έλληνας μεταφραστής, έστω και φιλόλογος ή κριτικός- υπάρχουν στο κείμενο του Τσέζαρε Γκάρμπολι (Cesare Garboli), συγκεκριμένα στον πυκνογραμμένο πρόλογο στη μέχρι πρότινος συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του Πέννα στην Ιταλία.