Υπέροχη η μαγεριά, θα τη χαρείτε όλοι κι μαστοριά τζη βρίσκεται σ' τση φύσης το περβόλι. Κι εις πράματα πολλώ λογιώ, που άνθρωπος δεν κατέχει κι ουδ' ήπραξε μηδ' είδε τα, μάθηση η φύσις έχει.   Τουλάχιστον, είπα, να είναι ένα παιχνίδι γραφής. Στο οποίο να συνδυάσω τις δυο μου αγάπες, την ποίηση με την μαγειρική. Την αγάπη μου στο καλό φαγητό με την απλότητα του κρητικού δεκαπεντασύλλαβου και με αγαπημένα μου διαβάσματα. Να βάλω την ποίηση στην κουζίνα και την κουζίνα στην ποίηση. Θα έχω τότε διπλή απόλαυση ιστορώντας κάποιες μαγειρικές μου περιπέτειες. Αλλά μαγειρική δεν είναι παιχνίδι• είναι αγάπη. Αγάπη γι' αυτό που παρασκευάζει κανείς και γι' αυτόν που θα γευτεί το παρασκεύασμα. Είναι αγάπη, τέχνη και τεχνική. Μια τέχνη ηδονική, μια τέχνη που τρώγεται, που κάνει χρήσιμη τη γνώση. Που νοστιμίζει και την ποίηση, θα πρόσθετα, παρέχοντας ωραίες συμβουλές ευζωίας. Και που απαιτεί, εκτός από την αγάπη, φαντασία και ελευθερία. Α. Κ.